Piknik charytatywny

W niedzielę 10 września, w dniu, w którym Kościół wyniósł na ołtarze po raz pierwszy całą rodzinę Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich siedmiorga dzieci, obchodziliśmy 15-lecie istnienia Domu Samotnej Matki im. Świętej Rodziny w Chicago. Dom ten powstał w czasach, w których przeżywamy tak głęboki kryzys rodziny, jako odpowiedź na ten właśnie kryzys, by pomóc tym, którzy najbardziej dotkliwie doświadczają jego skutków. 

 

W czasie Eucharystii ks. Andrzej Maślejak SChr, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Lombard, nawiązał do tej trudnej sytuacji rodziny jako wyniku braku miłości. "Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością" słyszeliśmy w liturgii wezwanie św. Pawła. Tam, gdzie nie ma tej miłości, tam jest przemoc, krzywda, niesprawiedliwość. Gdybyśmy poszli za tym wezwaniem, nie byłby potrzebny nasz Dom. 

 

Mszą Świętą rozpoczęliśmy nasze świętowanie i nasz Piknik charytatywny. Hasłem tegorocznego Pikniku było „Ubodzy z ubogimi” w myśl słów papieża Franciszka, który powiedział, że „Solidarność polega bowiem właśnie na tym: podzielić się tym, czego mamy niewiele, z tymi, którzy nic nie mają, tak aby nikt nie cierpiał”.

 

Przeciwieństwem miłości wydaje się być nie tyle nienawiść, ile obojętność. Dlatego z głębi serca dziękujemy tym wszystkim, którzy wsparli nas w tym dniu, za ich świadectwo życia prawdziwie ewangelicznego, życia przykazaniem miłości. Ten dzień pokazał nam, że jest tyle osób, którzy nie przechodzą obojętnie obok ludzkiej biedy, szczególnie wobec mam i dzieci z naszego Domu Samotnej Matki. Bez nich to dzieło by nie istniało. Bez ich pomocy, okazanego wsparcia w zorganizowaniu i realizacji Pikniku, bez ofiarności i życzliwości naszych Sióstr, Księży i Parafian, z kościołów, przy których posługują nasze Siostry oraz Przyjaciół DSM, nie mogłybyśmy wypełniać celu naszego Domu. 

 

Oprócz tradycyjnego polskiego jedzenia i dobrej polskiej muzyki było wiele atrakcji dla dzieci, loteria, występy zespołu Polonia, czy wspólne zabawy dla dzieci z klaunem. Przy pięknej pogodzie był to zapewne dobry czas dla każdego, kto zechciał nas wesprzeć swoją obecnością.